2016, നവംബർ 17, വ്യാഴാഴ്‌ച

ദ്വൈതവും,അദ്വൈതവും ഒരു വിചിന്തനം

പലരും പല രൂപത്തിലാണ് ദ്വൈതം അദ്വൈതം എന്നീ അവസ്ഥകളെ മനസ്സിലാക്കിയത് എന്നാണ് അനുഭവം വ്യക്തമാക്കുന്നത്. എന്ത് നമ്മൾ പഠിച്ചാലും അത് സ്വയം മനനം ചെയ്ത് സാക്ഷാത്കരിക്കണം.പഠിക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് ഗുരുവചനങ്ങളോ അവർ രേഖപ്പെടുത്തിയ കൃതികളോ നാം അനുസരിക്കേണ്ടത്. പിന്നെ മനനമാണ് അത് സ്വയം ചെയ്യേണ്ടതാണ്.അതിൽ മറ്റുള്ളവരുടെ ചിന്ത കടമെടുക്കരുത്.അതൊക്കെ ചിന്തക്ക് ആധാരമാക്കാം എന്നു മാത്രം പക്ഷെ ഉൾക്കോള്ളുന്നത് നമ്മുടെ മനനം സമ്മാനിച്ച ജ്ഞാനം ആയിരിക്കണം.

അർജ്ജുനാ എനിക്കും നിനക്കും അനേകം ജന്മങ്ങൾ കഴിഞ്ഞുപോയിട്ടുണ്ട്.ഞാൻ അതെല്ലാം അറിയുന്നു.നീ അറിയുന്നില്ല--ഈ ഭഗവദ് വചനം ഞാൻ നീ എന്നീ അവസ്ഥകൾ ഉണ്ടായതിനാൽ ദ്വൈതമല്ലേ? എന്ന് ചോദിക്കുന്നവരുണ്ട്.പ്രത്യക്ഷത്തിൽ കേട്ടാൽ ശരിയാണ് എന്ന് തോന്നുകയും ചെയ്യും.എന്നാൽ പരമാത്മാവും ജീവാത്മാവുമായി ഭഗവാനേയും അർജ്ജുനനേയും കാണണം.പരമാത്മാവ് ദ്വൈത ഭാവം സ്വീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.അങ്ങിനെ സ്വീകരിച്ച ജന്മങ്ങൾ ആണ് നീയും ഞാനും.സ്വീകരിച്ച ജന്മങ്ങൾ നശ്വരമാണ് എന്ന് അനേകം ജന്മങ്ങൾ ഉണ്ടായി എന്നതിൽ നിന്ന് വ്യക്തമാണല്ലോ! കാരണം ഒന്ന് നശിച്ചാലേ അടുത്തത് തുടങ്ങൂ.!

അപ്പോൾ അനശ്വരമായത് ഞാൻ എന്ന പരമാത്മാവ് മാത്രം അപ്പോൾ ഭഗവദ് വചനത്തിലും നിഴലിക്കുന്നത് അദ്വൈതം തന്നെ മറ്റൊരു ചിന്താഗതി അദ്വൈത സിദ്ധാന്തം ദ്വൈതത്തിനും വിശിഷ്ടാദ്വൈതത്തിനും എതിരാണ് എന്നതാണ്.ശുദ്ധമായ അബദ്ധമാണത്. അദ്വൈതം ഒരിക്കലും ദ്വൈത സിദ്ധാന്തത്തിനോ വിശിഷ്ടാദ്വൈത സിദ്ധാന്തത്തിനോ എതിരല്ല.കാരണം ഭോക്താവും ഭോക്തൃത്വവും ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ദ്വൈതമാണ്.പക്ഷേ ദ്വൈതം എന്ന അവസ്ഥ സൃഷ്ടിക്ക് മുമ്പോ പ്രളയത്തിന് ശേഷമോ ഇല്ല സൃഷ്ടിക്കും പ്രളയത്തിനും ഇടയിലുള്ള ഭാവങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ ദദ്വൈതവും വിശിഷ്ടാദ്വൈതവും ഉള്ളൂ! (തുടരും)

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ