2016, മേയ് 10, ചൊവ്വാഴ്ച

കുറച്ചു ദിവസത്തെ ഇടവേളക്ക് ശേഷം നാരായണീയം വീണ്ടും തുടങ്ങുന്നു    ദശകം 16 ശ്ലോകം - 5 Date_10/5/2016

കാമോ വസന്തമലയാനില ബന്ധുശാലീ
കാന്താകടാക്ഷ വിശി ഖൈർവ്വിക സ ദ്വിലാ സൈ:
വിധ്യൻ മുഹുർമ്മുഹുര കമ്പ മുദീക്ഷ്യ ച ത്വാം
ഭീത സ്ത്വയാഥ ജഗദേ മൃദുഹാസഭാ ജാ

          അർത്ഥം
കാമൻ, വസന്തം തെക്കൻ കാറ്റ് എന്നീ ചങ്ങാതിമാരോട് കൂടി വന്നെത്തി. തെളിഞ്ഞ വിലാസങ്ങളോട് കൂടിയ സുന്ദരിമാരുടെ കടാക്ഷങ്ങളാകുന്ന അമ്പുകളാൽ വീണ്ടും വീണ്ടും പ്രഹരിച്ചിട്ടും ശ്രീനാരായണ നായ നിന്തിരുവടിയെ ഇളകാത്തവനായി കണ്ടിട്ട് ഭയപ്പെട്ടു.അനന്തരം മന്ദഹാസത്തോടെ നിന്തിരുവടി കാമദേവ നോട് പറഞ്ഞു
6
ഭീ ത്യാല മംഗജ ! വസന്ത! സുരാംഗനാ, വോ
മന്മാനനം ത്വി ഹ ജുഷ ധ്വ മി തിബ്രു വാണ:
ത്വം വിസ്മയേന പരിത: സ്തു വ താമഥൈ ഷാം
പ്രദർശയ: സ്വ പരിചാരക കാ തരാക്ഷീ :

       അർത്ഥം
അനന്തരം അവിടുന്ന് അല്ല അല്ലയോ കാമാ ,വസന്ത!ദേവസുന്ദരിമാരെ,നിങ്ങൾക്ക് ഭയം വേണ്ടാ ഇവിടെ വെച്ച് എന്റെ സമ്മാനം നിങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചാലും എന്നിങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്റെ സുന്ദരിമാരായ ദാസിമാരെ അത്ഭുതത്തോടെ തന്റെ ചുറ്റും നിന്ന് സ്തുതിക്കുന്ന ഈ കാമാദികൾക്ക് കാണിച്ചു കൊടുത്തു
       നരനാരിയണന്മാരെ വശത്താക്കാനും തപസ്സ് മുടക്കാനുമായി കാമദേവന്റെ  കൂടെ ഇറങ്ങിത്തിരിച്ച ദേവ നർത്തകിമാർ നാണം കെട്ടു കാരണം അവരേക്കാൾ സന്ദരിമാരിയ പരിച്ചികമാർ മഹർഷിമാർക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു 

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ